qocaman

qocaman
sif.
1. Yaşlı, çox yaşayıb yaratmış, təcrübə qazanmış; uzunmüddətli xidmət və fəaliyyətinə görə hamının hörmətini qazanmış; əməkdar. Qocaman alim. Qocaman ədib. Qocaman artist. – Qoca ayrı, qocaman ayrı. (Ata. sözü). Qocaman sənət xadimini dinləməyi arzu edən çox idi. M. C.. // Qoca, yaşa dolmuş. Bu gün neçə gündür qocaman Zakir; Tazə-təri sevmiş, tazə-tər olmuş. Q. Z..
2. məc. Əzəmətli, iri, böyük, cəsamətli. Qocaman dağlarda qucaqlaşmış olan bu gözəl kənd bahar zamanı hər tərəfdən çiçəkli, geniş və sərin qanadları altına bir çox müsafir alırdı. A. Ş.. Geniş və qocaman meşənin ən yaxşı vaxtı idi. Hər tərəfə ətir səpilmişdi. M. C.. Onlar yerli-yataqlı, şax-budaqlı qocaman bir çinarın dibində doyunca yeyib, al şərabdan içmiş, yatıb xumarlanırdılar. M. Rz..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • yerli-yataqlı — z. 1. Geniş, ətraflı, hərtərəfli, təfsilatı ilə. Ballının yerli yataqlı danışığı, köhnə kənd evlərini təsvir etməsi Budağı uzun müddət dərin fikirlərə qərq edirdi. Ə. Vəl.. 2. Çox böyük, yekə, qocaman. <Qaçaqlar> yerli yataqlı, şax budaqlı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • həppilim — (Salyan) qocaman, pirani. – Qonşımızza bir həppilim kişi var …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • cəsim — ə. gövdəli, vücudlu; iri, yekə; qocaman …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qədimi — ə. 1) qədimdən qalma; 2) qocaman …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • tənumənd — f. 1) vücudlu, cüssəli, enlikürək; 2) qocaman …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • abidə — is. <ər.> 1. Tarixi əhəmiyyəti olan bir hadisəyə və ya tarixi bir şəxsə xatirə olaraq qoyulan nişangah, heykəl və s. İndi Nizaminin qəbri üstündə 17 metr hündürlüyündə bir abidə yüksəlməkdədir. 2. Qədim dövrlərə aid mədəniyyət əsəri.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • azman — sif. Çox böyük, çox iri, çox yekə, əzəmətli, heybətli. Azman tikinti. Azman binalar. Azman qayalar. – Saçı saqqalı ağarmış qocaman buruq ustalarının belə azman yanğın gördükləri yadlarına gəlmir. . Ə. M …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş-başa — z. Bir yerdə, yan yana, bir birinə sıxılaraq. Baş başa durmaq – bax baş başa vermək 3 və 4 cü mənalarda. Baş başa gəlmək – üz üzə gəlmək, rastlaşmaq. Usta yarı yol getməmişdi, bir ayrı kişi ilə baş başa verib toqquşdular və ikisi də üzlərini… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dağ — 1. is. 1. Yerin hündür, dik, yamaclı və zirvəli hissəsi. Qafqaz dağları. – Dağ dağa rast gəlməz, adam adama rast gələr. (Ata. sözü). Adətən ətəyi, yamacları və zirvəsi nisbətən aydın görünən hər hansı bir yüksəkliyə dağ deyilir. «Ümumi fiziki… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dilləndirmək — icb. 1. Dillənməyə, danışmağa, söyləməyə məcbur etmək. Dərdliyə söz deməyin; Dərd onu dilləndirər. (Bayatı). <Əntiqəni> dindirib dilləndirmək mümkün olmurdu. M. C.. 2. məc. Çalmaq, səsləndirmək; səs çıxarmağa məcbur etmək, dilə gətirmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”